Pierwsze
spotkanie w tym roku Dyskusyjnego Klubu Książki odbyło się 26 stycznia, a tematem
dyskusji była najnowsza książka Marii
Nurowskiej Bohaterowie są zmęczeni.
Autorka
przedstawia relacje dwóch braci Niemczyków.
Leona, znanego aktora polskiego kina, oraz Ludwika, legendarnego kuriera
podziemia Armii Krajowej walczącego z narażeniem życia o wolną Polskę.
Każdy z nich przedstawił swoją wersję wydarzeń od wczesnej młodości do
schyłku ich życia.
Bohaterowie
książki prezentują osobowości o diametralnie różnych charakterach i poglądach.
Poznając ich historię dowiadujemy się, o burzliwych losach dwóch braci najpierw
w trudnym okresie dorastania, potem w latach walki z okupantem i w okresie
powojennym. Po zakończeniu działań wojennych żaden z nich nie wiązał
swojej egzystencji w komunistycznej Polsce, więc obaj postanowili przedostać
się za granicę. Ludwik już wcześniej zajmował się przerzutem pojedynczych
osób do innych państw, w ten sposób udało mu się połączyć wiele rozbitych
rodzin znajdujących się po obu stronach granicy. I tutaj właściwie
rozpoczyna się prawdziwy dramat rodzinny, bo w jednej z grup
uciekających znajduje się brat Ludwika, Leon. Ucieczka się nie powiodła, obaj
zostali aresztowani przez agentów Urzędu Bezpieczeństwa. Leon został
przesłuchany i szybko wypuszczony, a Ludwik spędził w więzieniu sześć lat bity,
poniżany i torturowany. Kto zdradził?. Obaj podejrzewają się nawzajem nie
wiedząc, że zdrajcą był bliski przyjaciel Ludwika, znajdujący się w tej samej grupie opuszczającej granice
Polski – Skuza Marek. Jednak te informacje ujrzały światło dzienne dopiero
po latach, kiedy autorka przegląda archiwa IPN-u i trafia na notatki i protokoły
przesłuchań z tamtego okresu. Bracia jednak już nigdy się nie spotkali, nie nawiązali
ze sobą kontaktu, nie zrobili nic, aby dociec prawdy.
Historia
rodziny Niemczyków jest niesamowicie smutna, a jednocześnie życiowa i stąd
bardzo ciekawa. Czyta się ją z zapartym tchem, trudno się od niej oderwać.
Być
może fenomen tkwi w tym, że książka oparta jest na faktach autentycznych i przedstawiająca zagmatwane i dramatyczne ludzkie losy. To
także prawdziwa lekcja historii ukazująca prawdę o walce młodych ludzi w
podziemiu. Opowieść Marii Nurowskiej skłania czytelników do refleksji nad samym
sobą, a także nad zachowaniem człowieka w tak trudnej sytuacji w jakiej
znaleźli się bohaterowie. Trudno jest odpowiedzieć jednomyślnie, jak na ich
miejscu, w godzinie próby sami byśmy się zachowali? Z jednym faktem trudno się
pogodzić, a mianowicie z tym, że można przez całe życie się nie spotkać,
czy nie nawiązać relacji rodzinnych i nie wytłumaczyć zaistniałej w przeszłości
sytuacji. Zastanawiające jest również to, jak bolesne musiały być rany, żale i
urazy z przeszłości, że ludzie już do samej śmierci nigdy nie nawiązali
pozytywnych relacji z bliskimi.
Wszystkim,
zarówno sympatykom twórczości Marii Nurowskiej, jak i tym, którzy jeszcze nie
zetknęli się z jej twórczością, gorąco polecamy historię braci. Przyjemność
czytania gwarantowana!
Elżbieta
Buganik
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz