W grudniu ubiegłego roku Sejm Rzeczypospolitej Polskiej uchwalił Rok 2014:
Rokiem Oskara Kolberga
Oskar Kolberg - polski etnograf, folklorysta i kompozytor. Urodzony 22.02.1814 r., zm. 03.06.0890 r. Swoją przyszłość wiązał początkowo z karierą kompozytorską, ale debiutem w roku 1836 nie oczarował publiczności. Pod koniec lat 30. zainteresował się folklorem. Podczas wypraw w gronie przyjaciół w okolicach Warszawy skrzętnie notował pieśni i melodie ludowe i już w roku 1840 miał ich już ponad 600. Pojawiły się pierwsze publikacje w opracowaniu na głos i fortepian, które jednak nie były dobrze przyjęte przez krytykę. Swoje zainteresowania życiem i kulturą wsi stopniowo rozszerzał na inne rejony. Pierwszy tom jego wielkiego dzieła pt. Lud. Jego zwyczaje, sposób życia, mowa, podania, przysłowia, obrzędy, gusła, zabawy, pieśni, muzyka i tańce został opublikowany w roku 1865.
W 1974 roku ustanowiono Nagrodę im. Oskara Kolberga, którą przyznaje się twórcom ludowym, działaczom ruchu folklorystycznego za wybitne osiągnięcia w dziedzinie kultury ludowej. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego sprawuje patronat i jest głównym fundatorem nagród i wyróżnień honorowych. Organizatorem Nagrody jest Muzeum im. Oskara Kolberga w Przysusze, Oddział Muzeum Wsi Radomskiej w Radomiu.
Rokiem Jana Karskiego
Jan Karski właściwie Jan Romuald Kozielewski -
prawnik i dyplomata, historyk,
obywatel Polski i Stanów Zjednoczonych, honorowy obywatel Izraela, od 1939 działacz konspiracji, kurier i emisariusz władz Polskiego Państwa Podziemnego, świadek zagłady Żydów w Polsce, ur. 24.04.1914 r. w Łodzi, zm. 13.07.2000 r. w Waszyngtonie.
Ukończył studia prawnicze i dyplomatyczne na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie oraz podchorążówkę. W czasie II wojny światowej był naocznym świadkiem eksterminacji Żydów i jako pierwszy przekazał na Zachód osobistą relację o ich zagładzie w okupowanej Polsce. Od 1942 roku apelował o ratunek dla nich u przedstawicieli rządów alianckich. Nikt jednak nie dawał wiary słowom jego relacji. Po wojnie pozostał w Stanach Zjednoczonych i podjął studia z zakresu nauk politycznych. Obronił doktorat na Uniwersytecie Georgetown w Waszyngtonie, gdzie przez kolejne czterdzieści lat wykładał stosunki międzynarodowe i teorię komunizmu. Za swoją działalność był wielokrotnie odznaczany.
Rokiem św. Jana z Dukli
Jan z Dukli (ur. ok. 1414 w Dukli, zm. 29 września 1484 we Lwowie) – polski święty katolicki, pustelnik, franciszkanin, pod koniec życia w surowszej gałęzi zakonu: bernardynach, ur. ok. 1414 w Dukli, zm. 29.09.1484 we Lwowie). Pod koniec życia poważnie chorował i utracił wzrok. Po śmierci został pochowany we Lwowie w tamtejszym kościele bernardyńskim. Wierni szybko zaczęli oddawać mu cześć i w XVI w. jego kult był większy, niż niejednego świętego kanonizowanego. Kult Jana z Dukli był najmocniej rozpowszechniony wśród ludności z miast wschodniej Małopolski, Wołynia i Podola, od Lublina po Trembowlę, Sambor i Drohobycz. Jego grób odwiedzali również prawosławni Rusini i Ormianie. Kult Jana z Dukli rozpowszechniony był również wśród żołnierzy, zwłaszcza na terenach Ukrainy. Mniej popularnym był natomiast wśród szlachty i ludu wiejskiego. W 1733 papież Klemens XII ogłosił Jana z Dukli błogosławionym, a papież Jan Paweł II kanonizował go w Krośnie 10.06.1997 r.
Św. Janowi z Dukli wg relacji zawartej w szkicu historycznym "Oblężenie Lwowa w roku 1648" znanego XIX-wiecznego historyka lwowskiego Ludwika Kubali, przypisuje się, że przyczynił się do ocalenia Lwowa poprzez ukazanie się nad klasztorem Bernardynów w postawie kleczącej i z uniesionymi rękami. Ten widok przestraszył Chmielnickiego i Tuchajbeja tak bardzo, że dali znak do odwrotu.
Senat Rzeczypospolitej Polskiej Rok 2014 uchwalił
Rokiem Wielkiego Jubileuszu Uniwersytetu Jagiellońskiego
Uniwersytet Jagielloński w roku 2014 obchodzi 650 lecie powołania uczelni aktem fundacyjnym Kazimierza Wielkiego wydanym 12.05.1364 r. Założona 650 lat temu szkoła wyższa początkowo nosiła nazwę Akademii Krakowskiej. Był to drugi uniwersytet w środkowej Europie, po powstałym w 1348 r. w Pradze.
Uczelnia swoją działalność faktycznie rozpoczęła nie wcześniej niż w 1367 r. i składała się z trzech tylko wydziałów: sztuk wyzwolonych, medycyny i prawa. Na utworzenie czwartego, teologii, papież Urban V nie wyraził zgody. Podobnie zresztą w stosunku do uniwersytetów w Wiedniu, Peczu i Erfurcie. Pełny uniwersytet z wszystkimi czterema wydziałami, na wzór paryski, powstał dopiero w roku 1400, rok po smierci królowej Jadwigi, która w testamencie zapisała na rzecz uczelni swój osobisty majatek. Krakowska uczelnia od razu zaznaczyła swoje miejsce w świecie nauki. W późniejszych okresach bywało różnie: znaczenie Uniwersytetu Jagiellońskiego malało i wzrastało. Miał swój złoty wiek i upadek świetności. Z trudem przetrwał okres po trzecim rozbiorze Polski. Dopiero w XIX wieku nastapiły kolejne złote lata w dziejach krakowskiej uczelni. Uniwersytet ponownie stał się jedną z najbardziej liczących się szkół wyższych w świecie nauki.
Dramatyczne były losy Uniwersytetu Jagiellońskiego podczas okupacji hitlerowskiej. Gestapo aresztowało i zesłało do obozu koncentracyjnego 144 profesorów i asystentów oraz kilku studentów. Uniwersytet został zamknięty, jego wyposażenie zdemontowano, zniszczono, rozgrabiono lub wywieziono do Niemiec. Wkrótce jednak uniwersytet zaczął działać w podziemiu.
Po II wojnie nie było dużo lepiej, gdyż i na uczelni dało sie odczuć skutki totalitaryzmu stalinowskiego. I choć w roku 1956 nastąpił przełom, to w latach kolejnych nie raz przyszło uniwersytetowi stawać w obronie wolności nauki i praw człowieka oraz walczyć o utrzymanie standardu naukowego. Jedno jest pewne: przez wszystkie lata tłuste i chude nie brakowało na uczelni wybitnych uczonych.
Współcześnie Uniwersytet Jagielloński ma unikatową w Polsce strukturę, a o poziomie naukowym świadczy fakt, że prawie wszystkie wydziały otrzymują systematycznie pierwszą, czyli najwyższą kategorię w oficjalnym rankingu Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
Z datą 12.05.1364 wiąże się też ogłoszenie przez Komitet Porozumiewawczy Bibliotekarzy, Księgarzy i Wydawców
Jubileuszowego Roku 2014 Rokiem Czytelnika
W akcie fundacyjnym Uniwersytetu Jagiellońskiego wymieniony został wśród pracowników uczelni stacjonariusz, który organizował wytwarzanie, udostępnianie i rozprowadzanie kopii ksiąg (wówczas jeszcze rękopiśmiennych), pełniąc tym samym funkcje wydawcy, księgarza i bibliotekarza. Tę datę współczesne środowisko ludzi książki uznaje za początek swoich dzisiejszych zawodów – za początek służby książce w Polsce. Dla upamiętnienia tej ważnej dla nauki i kultury polskiej rocznicy Komitet Porozumiewawczy Bibliotekarzy, Księgarzy i Wydawców ogłosił Rok 2014 czasem wzmożonych i zintegrowanych działań na rzecz wzrostu czytelnictwa oraz poszerzania wiedzy społecznej o książce pod hasłem
650 LAT W SŁUŻBIE KSIĄŻKI
Obchody Roku Czytelnika Patronatem Honorowym objął
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Bronisław Komorowski
Organizatorami jubileuszu są:
Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich
Polskie Towarzystwo Wydawców Książki
Stowarzyszenie Wydawców Szkół Wyższych
Stowarzyszenie Wydawców Katolickich
Stowarzyszenie Księgarzy Polskich
Ogólnopolskie Stowarzyszenie Księgarzy
Polska Izba Książki
Izba Księgarstwa Polskiego
Polska Izba Druku