Akademia Umysłu - wystartowaliśmy!

Za zamkniętymi drzwiami B.A. Paris w DKK dla dorosłych przy MBP w Żaganiu

W ostatni czwartkowy wieczór, 27 grudnia 2018r. spotkałyśmy się z grupą dyskusyjną, aby omówić książkę B.A. Paris, Za zamkniętymi drzwiami. Książka ta przez wiele tygodni utrzymywała się na liście bestsellerów i była zasłużenie bardzo udanym debiutem literackim. 

Pomysłem na napisanie tej powieści była zasłyszana opowieść serdecznej przyjaciółki, o jej idealnym związku małżeńskim, jednakże zachowanie jej partnera bardzo odbiegało od ideału pod każdym względem, kobieta czuła się zaszczuta i kontrolowana przez 24 godziny na dobę. W ten oto sposób zrodził się pomysł na prawdziwy hit literacki. Główni bohaterowie stanowią jedną z perfekcyjnych par, której można pozazdrościć pod każdym względem. Oboje są piękni i bogaci, bajecznie zakochani w sobie, jednak ten obraz ma pewne widoczne skazy, a mianowicie Grace nigdzie nie wychodzi z domu bez swojego męża, nie posiada telefonu komórkowego, ani adresu mailowego, a atrakcyjny dom w którym mieszka ma kraty w oknach i jest otoczony wysokim murem. Chcąc poznać prawdę o tym co dzieje się za tym murem i zamkniętymi drzwiami domu, trzeba sięgnąć do lektury, która jest gwarancją wielkiej eksplozji emocji.

Podczas spotkania między uczestnikami była ożywiona dyskusja. Wszystkie Panie zastanawiały się, jak bardzo można się pomylić co do drugiego człowieka, aby życie z nim zamieniło się w piekło. Uznano, że powieść jest zatrważająca, a jednocześnie realistyczna bo nadal zdarzają się takie patologiczne małżeństwa, w których przemoc występuje w różnych postaciach, dlatego po przeczytaniu lektury inaczej spojrzymy na swoich przyjaciół i sąsiadów. Zapewniamy jednak, że ten thriller od samego początku do końca trzyma w napięciu, coraz mocniej wciąga i powoduje szybsze bicie serca. Lęk, strach, obawa, przerażenie, niepewność, co nastąpi za chwilę towarzyszy nam do ostatniej strony. Tej książki się nie czyta, ją się pochłania. Zdecydowanie polecamy!

Tyle o książce. Jedna z naszych klubowiczek, pani Janina Marszewska wzięła udział w konkursie na recenzję książki Doroty Gąsiorowskiej Karminowe serce. W podziękowaniu za udział Wydawnictwo Znak Literanova przysłało dla niej Dyplom, który został wręczony pani Janinie podczas spotkania wraz z naszymi gratulacjami. Z naszej Biblioteki w konkursie wzięła udział jeszcze czytelniczka, pani Wanda Janczyk, która również otrzymała Dyplom za udział.

                                                                                                               Elżbieta Buganik

     

Wystawa rysunków i akwareli Heleny Urbaniak

Do końca lutego, w holu Pałacu Książęcego przed wejściem do biblioteki trwa wystawa rysunków i akwareli Heleny Urbaniak z Droszkowa koło Zielonej Góry. Inicjatorem i aranżerem wystawy jest żagański plastyk i kolekcjoner ekslibrisów, edukator sztuki Gustaw Lis.

Kilka słów o autorce prezentowanych prac:

Helena Urbaniak urodziła się na kielecczyźnie. Jako małe dziecko wykazywała duże uzdolnienia artystyczne. Swoimi rysunkami znaczyła kartki w książkach, zeszytach, marginesy gazet, ściany rodzinnego domu i ubrania też. Swój talent rozwijała później w Tarnowskim Liceum Technik Sztuk Plastycznych, które ukończyła dyplomem z zakresu tkaniny artystycznej w roku 1965.

(Foto: Jan Mazur)

Z tym dyplomem pani Helena przyjechała do Zielonej Góry. Początkowo pracowała w firmach zajmujących się aranżacją wystaw przestrzeni targowych i sklepowych, później wyspecjalizowała się w przygotowywaniu tablic informacyjnych i reklamowych. Choć aktywne życie zawodowe i obowiązki rodzinne nie pozwalały jej na szeroką realizację pasji twórczej, to zawsze chętnie portretowała najbliższych, tworzyła dekoracje w żłobku czy przedszkolu, do których uczęszczały jej dzieci. Za to otrzymała medal z Kuratorium Oświaty i wdzięczność personelu.

(Foto: Jan Mazur)

Pani Helena Urbaniak w latach 1978 – 1990 pracowała też na etacie plastyka w Wojewódzkiej i Miejskiej Bibliotece Publicznej w Zielonej Górze. Do jej obowiązków należała opieka graficzna nad wszystkimi wydarzeniami realizowanymi przez jednostkę macierzystą z filiami włącznie. Przygotowywane prace były wielokrotnie doceniane przez pracodawców i nagradzane w konkursach branżowych.

Później krótko pracowała dla zielonogórskiego Klubu Międzynarodowej Prasy i Książki, a w roku 1992, pani Helena Urbaniak razem ze wspólniczką utworzyły firmę ART-GRF, w której też zajmowała się projektowaniem graficznym i kreacją artystyczną przygotowywanych zleceń. W tym okresie podjęła także współpracę z lokalną oficyną wydawniczą realizując oprawę graficzną wielu publikacji.

W roku 2000 przeszła na emeryturę, jednak musiała minąć więcej niż dziesięć lat, by za namową Gustawa Lisa, mogła powrócić do ulubionej akwareli, rysunków z natury czy do niepraktykowanej dotąd formy graficznej – ekslibrisów. Obecnie Helena Urbaniak uprawia akwarelę, rysunek tuszem i pastelami. Projektuje ekslibrisy i współpracuje z magazynem społeczno-kulturalnym „Na Winnicy”, przygotowując ilustracje do wybranych artykułów.

(W poście wykorzystano fotografie wykonane przez Jana Mazura, w tym zdjęcie autorki obrazów w lewym rogu u góry postu.)

Wernisaż wystawy rysunków i akwareli Heleny Urbaniak

Rysunki i akwarele Heleny Urbaniak z Droszkowa koło Zielonej Góry można oglądać już od początku stycznia, ale oficjalne otwarcie wystawy odbyło się wczoraj, 23 stycznia. Nie jest to debiut w naszych gościnnych progach, bowiem, pani Helena prezentowała już swoje prace, dokładnie ekslibrisy na wystawie Ekslibrisu Lubuskiego w maju 2017 roku. Jest też autorką przepięknych 10 ekslibrisów wykonanych dla naszej Biblioteki z okazji 70-lecia działalności, za które pięknie dziękujemy.

Bibliotekarka prowadząca spotkanie zaprezentowała nam bliżej życiorys zawodowy i artystyczny pani Heleny oraz zapoznała nas z podstawowymi informacjami o akwareli i rysunku, które to techniki pani Urbaniak z powodzeniem łączy. Na wystawie prezentuje bowiem i akwarele, i rysunki, i prace wykonane przy zastosowaniu obu technik, w różnych konfiguracjach. Obrazy są piękne, przyciągają wzrok i cieszą oczy.

Inicjator i aranżer wystawy, pan Gustaw Lis, opowiedział, że razem z panią Heleną Urbaniak uczyli się w Tarnowskim Liceum Technik Sztuk Plastycznych. Zaskoczył szkolną koleżankę tym, że w swoich zbiorach posiada jej szkice z lat 1965/66, z czasów gdy pracowali razem w dziale reklamy Związku Spółdzielni Spożywczych „Społem”, a które miała zwyczaj wykonywać prawie zawsze i wszędzie. Już pożółkłe nieco, ale dobrze zachowane, dzisiaj liczą sobie ponad 50 lat. Wszyscy mogliśmy je zobaczyć.

Kolejnym punktem programu był występ żagańskiego zespołu artystycznego Pod Różą działającego obecnie jako sekcja Centrum Kultury. Muzycy wystąpili z radością z nowymi i starymi programem i w komplecie. Po długiej chorobie, wrócił do swojej działalności pan Włodzimierz Czernisz, kierownik artystyczny i twórca muzyki do słów piosenek pisanych przez panią Stanisławę Szczepanik, a śpiewanych przez zespół. Występ tak się podobał, że bis musiał być. I był.

Na koniec były podziękowania, kwiaty i gratulacje dla pani Heleny Urbaniak i pozostałych artystów, oglądanie wystawy i rozmowy. No i poczęstunek. Pani Helena uraczyła nas pysznymi ciasteczkami swojego domowego wypieku.

Było wesoło,  kolorowo, artystycznie, muzycznie i smacznie. Dziękujemy wszystkim przybyłym na wernisaż, pani Helenie Urbaniak za udostępnienie swoich prac, a panu Gustawowi Lisowi za aranżację wystawy. Spółce Pałac Książęcy i Centrum Kultury za pomoc i współpracę, zespołowi Pod Różą za wzbogacenie imprezy piękną muzyką, a panu Janowi Mazurowi za zdjęcia i filmy. 

Wystawę można odwiedzać do końca lutego 2019 roku. Zapraszamy J

(Autorem wszystkich zamieszczonych w poście zdjęć jest Jan Mazur.)

Wernisaż wystawy rysunków i akwareli Heleny Urbaniak

Wszystko za K2 - spotkanie z autorem książki Piotrem Trybalskim i himalaistą Piotrem Snopczyńskim

Spotkanie z polskim himalaistą, kierownikiem bazy pod K2 Piotrem Snopczyńskim oraz Piotrem Trybalskim, dziennikarzem i autorem książki  Wszystko za K2. Ostatni atak lodowych bojowników zorganizowane zostało z inicjatywy Fundacji Piętro Wyżej przy współpracy instytucji miejskich: spółki Pałac Książęcy, Centrum Kultury i Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Papuszy w Żaganiu.

Sala Inter wypełniła się po brzegi, zabrakło wolnych miejsc i dostawiono krzeseł. Tak licznie zebrana publiczność poznała historię polskiego taternictwa i himalaizmu. Przedstawił ją z pomocą prezentacji multimedialnej autor promowanej książki Wszystko za K2. Ostatni atak lodowych bojowników, Piotr Trybalski. W ten sposób poznaliśmy też pokrótce treść promowanej książki. W spotkaniu wziął udział polski himalaista, kierownik bazy pod K2 i autor fotografii Piotr Snopczyński. Z Jeleniej Góry przyjechał również jako uczestnik spotkania inny polski himalaista. Czas bardzo szybko upłynął.

Nasyceni wiedzą o zdobywaniu zimą przez Polaków ośmiotysiecznika, najtrudniejszej góry świata nazywanej K2,  przeszliśmy wszyscy do Holu u Notariusza, w którym mogliśmy obejrzeć piękną wystawę zdjęć z wyprawy wykonanych przez Piotra Snopczyńskiego.

To było niezwykle ciekawe spotkanie.

Książka wkrótce będzie dostępna dla naszych czytelników. Zapraszamy :-)

Kilka fotek ze spotkania wykonanych oczywiście przez pana Jana Mazura:

(Wszystkie zdjęcia w poście są autorstwa Jana Mazura)

Akademia Umysłu - nowa oferta Biblioteki dla Seniorów

Wszystko za K2. Historia polskiej góry

Pokój dla artysty Marii Ulatowskiej i Jacka Skowrońskiego w DKK dla dorosłych

W listopadzie na spotkaniu DKK omawiałyśmy książkę Marii Ulatowskiej i Jacka Skowrońskiego Pokój dla artysty.

     W powieści na pierwszym planie występują dwie pary bohaterów pozostających w luźnych, nieformalnych związkach. Każda z nich ma swoją własną historię. Obie jednak spotykają się w pewnym starym dworku. Zafascynowana nim dwójka młodych pisarzy postanawia go kupić, wyremontować i zamienić w przystań i schronienie dla artystów. Nowi właściciele domu muszą pokonać wiele przeszkód, ale do swojego zamiaru podchodzą z taką pasją i uporem, że dokonują swego, choć nie zdają sobie sprawy z tego, co ich spotka. Z domkiem wiążą się różne osoby: znajdujący się u kresu życia autor bestsellerów, zdesperowana aktorka, siostry piszące romanse i inna niespełniona pisarka, bezdomny i producent filmowy. Nad dworkiem ciąży jednak jakieś fatum. Giną kolejni ludzie, a jedynym związkiem między tymi wydarzeniami jest tylko ten, że wszystko dzieje się właśnie w tym domu. Zdarzają się wypadek za wypadkiem, w których giną kolejne osoby. Od trupów aż gęsto. Trudno powiedzieć czy to jakaś klątwa z przeszłości czy tylko seria nieszczęśliwych wypadków.

     Książka stanowi połączenie powieści obyczajowej z kryminałem. I choć tak dużo jest śmiertelnych wypadków do wyjaśnienia, to czyta się ją lekko. Nie budzi w odbiorcy napięcia i oczekiwania na wyjaśnienie ani też grozy właściwej dla kryminałów.

Panie uznały powieść za książkę z gatunku lekkich, łatwych i przyjemnych. Warto samemu sięgnąć po lekturę i ocenić wg własnych kryteriów i oczekiwań czytelniczych. Można w niej bowiem znaleźć różne charaktery, słabości ludzkiej natury, zwykłą chciwość i miłość też.  Każdy może coś dla siebie w niej znaleźć.