wtorek, 23 grudnia 2014

Spotkanie z ppłk. rezerwy Waldemarem Kotulą w 20. rocznicę śmierci gen. Stanisława Maczka

     20. lat temu, dokładnie 11.12.1994 r. zmarł gen. Stanisław Maczek. Znacząca to postać w historii II wojny światowej i dobrze znana w Europie Zachodniej.


   Generał Stanisław Maczek (31.03.1892 Szczerzec - 11.12.1994 Edynburg) okazał się jednym z najzdolniejszych wodzów swoich czasów, rozumiał znaczenie stosowania broni pancernej w technice wojennej. Podczas II wojny światowej, aby walczyć z Niemcami przemierzył pół Europy, a z Marsylii do Oranu przedostał się w stroju Araba udając zdemobilizowanego żołnierza Legii Cudzoziemskiej. Francuskiemu oficerowi, który chciał go zatrzymać pomachał legitymacją polskiego orderu Virtuti Militari. Kiedy dotarł do Bristolu zaczął z uporem dążyć do utworzenia polskiej dywizji pancernej. W lutym 1942 r. z mianowania premiera Sikorskiego Stanisław Maczek został dowódcą 1. Dywizji Pancernej. Pierwsi polscy pancerniacy po ciężkich walkach z wrogiem dotarli do Holandii i Belgii i wyzwalając Gandawę i Bredę bez strat wśród ludności cywilnej. Tam spędzili zimę i tam właśnie poznali ustalenia konferencji w Jałcie. Informacja okazała się bolesna, bowiem rodzinne strony dowódcy i wielu jego żołnierzy zostały oderwane od Polski. Ale nie zatrzymała ich w boju.
    Koniec wojny zastał generała Maczka i jego żołnierzy w niemieckiej bazie marynarki wojennej Wilhelmshaven, na której koszarach wywieszono polską flagę. Nieco wcześniej, dywizja wyzwoliła obóz jeniecki w Oberlangen, w którym więziono kobiety walczące w Powstaniu Warszawskim. Po zakończeniu wojny Brytyjczycy oddali Polakom ewakuowane miasteczko Haren nad Ems. Zaczęli przyjeżdżać do niego uwolnieni polscy jeńcy, więźniowie obozów koncentracyjnych i przymusowi robotnicy. Nowi mieszkańcy tego tymczasowego polskiego miasteczka na początku nazwali je Lwowem, a potem gen. Tadeusz Bór-Komorowski nazwał je Maczkowem. Przez ponad dwa lata władzę sprawował w nim polski burmistrz, funkcjonowała straż pożarna, parafia, ulicom nadano polskie nazwy, drukowano też polskie gazety. Do dziś żyją ludzie, którzy jako miejsce urodzenia mają wpisane Maczków.
    Po wojnie Stanisław Maczek nie wrócił do kraju, został w Wielkiej Brytanii. Zamieszkał w Edynburgu gdzie realia zmusiły go do wykonywania pracy fizycznej. W Polsce ówczesne władze pozbawiły go obywatelstwa. Przywrócono mu je po raz pierwszy w roku 1971, ale nie zostało to ogłoszone. O tym, że mu je przywrócono dowiedział się dopiero w roku 1989 z prywatnego listu od premiera Rakowskiego. W roku 1990 otrzymał awans na generała broni. Przeżył 102 lata, a po śmierci pochowany został w Bredzie, obok jego żołnierzy.  

   Dlaczego w Żaganiu o Maczku? 

   Dlatego, że wyraził zgodę na to, żeby stacjonująca w Żaganiu zwanym pancerną stolicą Polski 11 Lubuska Dywizja Kawalerii Pancernej im. Króla Jana III Sobieskiego  stała się spadkobiercą bojowych tradycji dowodzonej przez niego w latach ostatniej wojny 1. Polskiej Dywizji Pancernej, co zatwierdzono Decyzją MON z dnia 13 lipca 1992 r.
     O tym wszystkim, z okazji 20. rocznicy śmierci generała Stanisława Maczka mówił 18 grudnia w Czytelni Ogólnej kustosz Sali Tradycji 11 LDKP ppłk. rezerwy Waldemar Kotula. Pan Kotula jest zafascynowany osobą generała Maczka, podejmuje wiele działań na rzecz podtrzymania jego pamięci, krzewienia wiedzy o nim, upamiętniania tej szczególnej w historii oręża polskiego postaci. Czynnie uczestniczy w realizacji związanych z generałem projektów w kraju i zagranicą. Jest "encyklopedią" wiedzy o Stanisławie Maczku, zna wielu związanych z nim ludzi, wciąż pozyskuje nowe materiały, dokumenty, stąd spotkanie było bardzo atrakcyjne. Wiedza, którą się z nami dzisiaj podzielił to zaledwie pigułka, ale przekazana w sposób bardzo prosty, rzeczowy, tak jak to może zrobić człowiek z pasją, który bardzo dokładnie zna zagadnienie i wie, co chce przekazać. 

    Pan Waldemar Kotula mówił też o nie wspomnianych w poście wcześniejszych latach życia generała, jego pochodzeniu, życiu, związanych z nim ludziach i miejscach, o tym, jakim jest darzony szacunkiem i pamięcią w miastach, które wyzwalał wraz z żołnierzami 1 Polskiej Dywizji Pancernej. O tym, gdzie i ile jest pomników generała poza granicami i że w Polsce pierwszy pomnik postawiono Stanisławowi Maczkowi właśnie w Żaganiu. Nie zapomniał też nadmienić o jednym z 4500 odmian tulipanów, który w roku 2013 otrzymał oficjalną nazwę Generał Stanisław Maczek i o tym, gdzie są posadzone w naszym mieście. Uczestnicząca w spotkaniu młodzież Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Banacha słuchała z uwagą, a nauczyciel zadeklarował, że wspólnie z uczniami przygotuje pracę i film o generale Stanisławie Maczku, które potem przekaże do Sali Tradycji.

    Naprawdę ciekawa lekcja poparta prezentacją i filmem, a prelegent mówiący tak, że trudno nie słuchać.
Bardzo dziękujemy Panu Waldemarowi Kotuli za poświęcony nam  czas i podzielenie się z nami swoją wiedzą.






Książki o generale Stanisławie Maczku dostępne w Bibliotece:

1. 2012 rok generała Stanisława Maczka i jego żołnierzy, Waldemar Kotula, Jan Sosnowski, Marek Zieliński
2.  Czarna kawaleria : bojowy szlak pancernych Maczka, Kacper Śledziński
3.  Generał Stanisław Maczek : stal i honor - życie i służba dowódcy 1. Dywizji Pancernej, Evan McGilvray
4. 1. Dywizja Pancerna w walce: Czarna Kawaleria gen. Maczka od Caen do Wilhelmshaven. Relacje dowódców i żołnierzy

Krótko o kontaktach żagańskich pancerniaków z generałem Stanisławem Maczkiem i poświęconych mu miejscach w Żaganiu można przeczytać w:

20 lat pancerniackiej przyjaźni 1991 - 2011, praca zbiorowa

(Informacje ze spotkania uzupełniono w oparciu o:
Mateusz Zimmerman, Generał Maczek. Odyseja bez happy endu. Dostępny w Internecie: http://wiadomosci.onet.pl/prasa/general-maczek-odyseja-bez-happy-endu/15ejg ; więcej o tulipanie Generał Stanisław Maczek: http://pl.wikipedia.org/wiki/Tulipan_Generał_Stanisław_Maczek ; link do Sali Tradycji 11LDKP http://www.11ldkpanc.wp.mil.pl/pl/16.html )

środa, 17 grudnia 2014

20. rocznica śmierci gen. Stanisława Maczka


Wystawa na choince

     Już drugi rok w każdy poniedziałek spotykają się w Oddziale dla Dorosłych panie, które dziergają na szydełku. Trudno to nazwać warsztatami, gdyż uczą się od siebie nawzajem, podpatrują w czasopismach, wyszukują inspiracji w Internecie. Ponadto umilają sobie czas tym, ze czasem któraś przeczyta swój wygrzebany z szuflady wiersz, opowie coś wesołego, zaśpiewa. Czasem podyskutują o obejrzanym filmie czy poruszą jakiś ciekawy temat.
   Biblioteka zapewnia kawę, herbatkę i ciasteczko ale panie często same przynoszą swoje domowe wypieki, częstują się nawzajem i nas też :-) Były nawet torciki urodzinowe.
    To miłe, że podoba się im u nas, że chcą przychodzić do nas i tutaj spędzać czas przy szydełkowaniu. Biblioteka jakoby stała się dla naszych Pań trzecim miejscem i miejscem spotkań. I wcale nie muszą wychodzić od nas obładowane książkami. Dzisiaj biblioteki są dla wszystkich, a tych, którzy korzystają z ich usług coraz częściej określa się mianem Użytkownik, a nawet, choć znacznie rzadziej, Klient, nie tylko Czytelnik.
     Tuż po wakacjach panie robiły na szydełku kołnierzyki, a już od października pracowały nad ozdobami choinkowymi. Nic więc dziwnego, że wystawa tych prac mieści się właśnie na choince. Wykonane szydełkiem ozdoby można podziwiać w Czytelni Głównej w Oddziale dla Dorosłych.


wtorek, 16 grudnia 2014

Koncert adwentowy Rorate Caeli w wykonaniu zespołu kameralnego Con Anima Musica

     12 grudnia w Holu Turkusowym Pałacu Książęcego odbył się piękny koncert adwentowy Rorate Caeli. Organizatorami była Biblioteka oraz Pałac Książęcy spółka miejska.  
     Dla mieszkańców Żagania przez prawie godzinę śpiewał zespół kameralny Con Anima Musica. Założony w roku 2013, ale już dobrze znany mieszkańcom miasta i okolic. Do zespołu należą pasjonaci muzyki wokalnej wielogłosowej. Najczęściej wykonują muzykę dawną, szczególne zaś upodobanie mają do utworów renesansowych i barokowych, ale nie tylko. W repertuarze mają również znane szlagiery muzyki rozrywkowej. Bardzo zależy im na ciekawych aranżacjach ukazujących bogactwo harmonii głosów w brzmieniu a'capella. Starają się jednak śpiewać również z towarzyszeniem instrumentów.
    Tego wieczoru zapewnili nam wiele wrażeń muzycznych, artystycznych, a to, co mogłoby być dla nas niejasne, pięknie wyjaśniła zaprzyjaźniona z zespołem pani Wioletta Stachura, która przyjęła na siebie rolę konferansjerki. Zgrabnie wprowadzała obecnych w poszczególne punkty programu dawkując przy tym kroplę wiedzy, która przygotowywała publiczność do odbioru danego utworu. A śpiewali nie tylko po polsku, ale i w języku francuskim i łacińskim.
     Całość wrażeń artystycznych i estetycznych podkreślał również brak oświetlenia sztucznego. Tylko nad zespołem utworzono łunę światła, widownia natomiast skrywała się w mroku lekko rozpraszanym przez blask pływających w szklanych naczyniach świeczek. 
     Było bardzo nastrojowo, bardzo artystycznie i bardzo sympatycznie. Na koniec swojego występu artyści przyjęli podziękowania, kwiaty i gratulacje. Bukiet dla zespołu przysłał również Burmistrz Miasta Daniel Marchewka. Wszystko zakończyło się słodkim poczęstunkiem.

Hol Turkusowy przed koncertem




Tuż przed koncertem






Konkurs na małą formę literacką - wyniki

W tym roku tematem Konkursu na małą Formę Literacką, poetycką lub prozatorską była Przygoda z Książką. Komisja Konkursowa  w składzie: 

a)      Zofia Zawadzka – poetka, nauczyciel, prezes Związku Nauczycielstwa Polskiego
b)      Lucyna Samolej – emerytowany nauczyciel
c)      Urszula Sitarz – bibliotekarz

najwyżej oceniła pracę Harry Potter i Spadek Hogwardu Eweliny Garstki.

A tak przedstawiają się wyniki Konkursu:

I nagroda        Ewelina Garstka, Publiczne Gimnazjum Nr 2 w Żaganiu, klasa I a, nauczyciel - opiekun: Mirosława Karagiorgis
II nagroda      Jakub Tkacz, Publiczne Gimnazjum Nr 1, klasa I c, nauczyciel – opiekun: Ewa Kopczyńska
III nagroda      Martyna Dobrowolska, Gimnazjum Publiczne Nr 1, klasa I a, nauczyciel – opiekun: Barbara Starczewska
III nagroda    -  Oskar Kilanowski, Publiczne Gimnazjum Nr 2, klasa III e, nauczyciel – opiekun: Ewa Pogorzelska

Wszystkim uczestnikom serdecznie gratulujemy i życzymy sukcesów w dalszym rozwoju w zakresie twórczości literackiej oraz wielu inspiracji.


poniedziałek, 15 grudnia 2014

Wystawa Klubu Super Mama - My Kobiety

Wystawa My Kobiety to zwieńczenie półrocznej działalności Klubu Super Mama. Nie chodzi tutaj o to, co działo się podczas spotkań z różnymi osobami i w różnych miejscach, ani też o to, co takiego mamy robiły z i dla swoich pociech. Tutaj chodziło o mamy. Mamy - kobiety. Nie te zagonione, myślące tylko o rodzinie, dzieciach, pracy, zakupach, zajęciach domowych. Sesja zdjęciowa, w której wzięły udział, a którą przeprowadziła pani Alicja Skrzyńska-Zielonka - instruktorka sekcji fotograficznej Centrum Kultury, miała uświadomić paniom z Klubu, że mają prawo do myślenia o sobie, do dbania o siebie, o czas tylko dla siebie, urodę, o seksapil też. Super mamy przez jeden wieczór mogły poczuć się gwiazdami. Czerwony dywanik też był ;-) Miały odwagę i pokazały się ciut inaczej.
     Wernisaż wystawy odbył się 11 grudnia. Mamy wcześniej widziały tylko swoje zdjęcia portretowe, innych nie. Jedna z pań podchodząc do swojego zdjęcia stwierdziła ze zdziwieniem, że nawet nie wiedziała, że jest taka zgrabna i może tak fajnie wyglądać. Inna ze śmiechem powiedziała, że sesja fotograficzna była wspaniałym przeżyciem, ale dobrą zabawą tylko przez pierwszą godzinę. Ostatnia była już harówką, a modelki chyba nie mają tak łatwo, jak myślała. Ale jest zadowolona z tej zabawy i jej efektów. Zdjęcia są piękne i podobały się zaproszonym rodzinom, gościom. Można oglądać je do końca grudnia w holu przed Oddziałem dla Dorosłych. Zapraszamy :-)









piątek, 5 grudnia 2014

Klub Super Mama

    Od roku 2009 przy Oddziale dla Dzieci i Młodzieży działał Klub Małego Dziecka. W tym roku, z inicjatywy pani Patrycji Erdman, Klub Małego Dziecka zamieniono w Klub Super Mama. Wszystkie mamy przystały na tą zmianę, za co im serdecznie dziękujemy.    

Klub Super Mama działa przy Oddziale dla Dzieci i Młodzieży MBP w Żaganiu, pod patronatem Burmistrza Miasta Żagań, Prezesa Spółki Pałac Książęcy oraz Zakładu Fotografii Barwnej. 23 czerwca 2014 r., w Sali Kryształowej, uroczystego otwarcia dokonali koordynator Klubu Patrycja Erdman, Dyrektor MBP Magdalena Śliwak oraz Prezes Pałacu Książęcego Paweł Lóssa. 
  Podczas kolejnych spotkań, klubowicze odbyli spotkania z profesjonalistami różnych zawodów. Gościem Klubu był założyciel Szkoły Walki i Tańca RONIN instruktor i choreograf Artur Niezgoda. Mamy i ich pociechy podziwiały występy młodych artystów, podopiecznych pana Artura, grały na bębenku i obejrzały broń wykorzystywaną w sztukach walki. Klubowicze skorzystali z  zaproszenia do Klubu Team Malinowski, w czasie którego poćwiczyli pozycje obronne przed atakiem. Podczas spotkania z Anną Marciniak z Poradni Dietetycznej Kaloris poznali m.in.  zbawienne właściwości mleka. Klub Super Mama włączył się do realizacji marzeń małej Zuzi, powstały kartki na jej urodziny. Mamy także wykazały się sprawnością manualną i stworzyły  mięciutkie przytulanki. Dzięki sponsorom, super mamy uczestniczyły w sesji zdjęciowej. Efekt wspólnej pracy można obejrzeć na holu Pałacu Książęcego.
   Spotkania w Klubie Super Mamy to nawiązywanie nowych znajomości, wymiana informacji i doświadczeń, nabywanie nowych umiejętności. Bardzo ważne jest to, że Klub pomimo swojej nazwy, otwarty jest również dla tatusiów, babć, dziadków i opiekunów. Zapraszamy...  :-)
                                                                                                                                         Alicja Ptasińska







 

czwartek, 4 grudnia 2014

Wystawa ekslibrisów twórców krakowskich

     Jeszcze przez tydzień w Galerii Ekslibrisu w holu przed Oddziałem dla Dorosłych trwa wystawa znaków książkowych wykonanych przez twórców związanych ze  środowiskiem  krakowskim. Wszystkie księgoznaki pochodzą z bogatych zbiorów żagańskiego artysty plastyka i kolekcjonera Gustawa Lisa. Ekspozycja prezentuje prace ośmiu grafików krakowskich.

Krakowscy twórcy ekslibrisów:

Andrzej Buchaniec, linoryt, 1987



Jerzy Dmitruk, technika własna, 2014


Małgorzata Jenta-Dmitruk, intaglio, 2010


Małgorzata Seweryn, linoryt, 2011


Małgorzata Wyka, technika komputerowa


Marcin Cziomer, linoryt, 2011


Sławomir Nitendel, linoryt, 2012


Witold Pelczarski, linoryt, 2014

środa, 3 grudnia 2014

Rorate caeli - koncert zespołu kameralnego Con Anima Musica


Promocja tomików poezji: Wiesławy Siekierki Nadać imiona nocom i Mariusza Siekierki Zapalić wygasłe gwiazdy


   27 listopada 2014 roku Czytelnia Ogólna MBP rozbrzmiewała nie tylko poezją, ale i muzyką. W tym dniu promowane były dwa tomiki poezji żagańskich twórców:  Nadać imiona nocom Wiesławy Siekierki i Zapalić wygasłe gwiazdy Mariusza Siekierki.  

  Wiesława Siekierka – zaprzyjaźniona z Biblioteką, znana w Żaganiu poetka i działaczka społeczna, nominowana do zaszczytnego tytułu Żaganianina Roku 2013, promowała swój tomik poezji Nadać imiona nocom. Urodzona na Grodzieńszczyźnie, farmaceutka, absolwentka Akademii Medycznej we Wrocławiu. Debiutowała w antologii Gorzki oddech (2004). Pani Wiesia w latach poprzednich wydała już trzy tomiki: Tęcza naszej nocy (2007), Szukajmy światła (2010), Jesiennie w moim ogrodzie (2010). Publikowała też w antologiach i almanachach oraz w Lubuskim Piśmie Literacko - Kulturalnym  „Pro Libris” (Zielona Góra, 2008) i „Wędrujemy” (Sulechów, 2007, 2008, 2010). Jest członkiem Stowarzyszenia Jeszcze Żywych Poetów w Zielonej Górze i Żarsko - Żagańskiego Klubu Literackiego przy ZLP Oddział w Zielonej Górze. Nagrodzona I miejscem w dziale poezji w konkursie „Wspomnienia z zesłania” w roku 2009 w Iłowej, I miejscem w Turnieju Jednego Wiersza pod hasłem "Polska - moja miłość" w Zielonej Górze w roku 2010.

    Dla syna pani Wiesławy, Mariusza Siekierki, promowany tomik stanowi debiut literacki w zakresie wydania publikacji indywidualnej. Urodzony w 1969 roku w Żaganiu, z wykształcenia biotechnolog. Pracował jako asystent na Wydziale Farmacji Akademii Medycznej we Wrocławiu i jako nauczyciel biologii. Swoje Myśli publikował już wcześniej: w tomie poezji matki, Wiesławy Siekierki Jesiennie w moim ogrodzie (2010), Szukajmy światła (2010), w Almanachach Literackich Jezu ufam Tobie (2011), Bóg się rodzi (2013, wydanie św. Macieja Apostoła, Tarnowskie Góry).
             
   Wiersze poetów: Wiesławy Siekierki i Mariusza Siekierki, recytowała młodzież Zespołu Szkół Tekstylno-Handlowych. Pod kierunkiem nauczycielki Tatiany Czepurnych-Hamrol uczniowie przygotowali piękny montaż słowno - muzyczny. Oprawę muzyczną zapewnili również uczestnicy imprezy oraz zespół Żagańska Lutnia. Były kwiaty, wyrazy uznania dla Pani Wiesi i Pana Mariusza, gratulacje i jak zawsze słodki poczęstunek. Dwie godziny upłynęły szybko w miłej, radosnej atmosferze przepełnionej sztuką. Poezją i muzyką.
     Nam, organizatorom imprezy, też się coś z tych przyjemności dostało. Bardzo miło było nam usłyszeć na koniec od jednego z uczestników wieczoru, że mamy tu dużo pozytywnej energii. O! krótko i zwięźle. Ale to bardzo istotne spostrzeżenie, za które bardzo dziękujemy.    

Rodzina w komplecie (Foto: Halina Borowiec)






(Autorką zdjęcia u góry postu jest Halina Borowiec)