Wielkanoc 2018

Leszek Frey-Witkowski. Wystawa ekslibrisów

    Leszek Frey-Witkowski, urodził się w roku 1949 w Kończewie w powiecie słupskim. Mieszkał w Ustce, Lubsku, Ochli, Zielonej Górze, a od roku 1972 mieszka już na stałe w Świebodzinie. Swoją przygodę ze sztuką rozpoczął w Zielonej Górze. Jego mentorem i mistrzem był artysta plastyk Hilary Gwizdała oraz Marian Szpakowski, z którym współpracował w Wojewódzkim Domu Kultury. Jest absolwentem Zaocznego Studium Bibliotekarskiego w Warszawie, Pomaturalnym Studium Pedagogicznym w Instytucie Kształcenia Nauczycieli Plastyki w Zielonej Górze, Podyplomowego Studium w Oddziale Centrum Doskonalenia Nauczycieli Plastyki w Legnicy. Obecnie jest emerytowanym nauczycielem, ale praca z młodzieżą jest ogromną pasją, co zapewniło mu sukcesy i uznanie.

     Leszek Frey-Witkowski z pasją tworzy też grafikę i poezję. Na formę graficznej wypowiedzi artystycznej szczególnie upodobał sobie ekslibris. Księgoznaki tworzy od roku 1979, początkowo jako rysunki powielane, w technice cynkotypii, offsetu, a obecnie również z zastosowaniem techniki komputerowej. W roku 1990 połączył te dwie sztuki i wydał cykl tek ekslibrisowo-poetyckich, w których swoje ekslibrisy wzbogaca dołączonymi wierszami swoimi lub innych autorów. Za tą formę popularyzowania grafiki i poezji otrzymał w roku 1994 wyróżnienie na I Krakowskim Biennale Ekslibrisu Polskiego.

     Artysta swoich księgoznaków nie numeruje ani nie gromadzi, stąd też nie wie, ile ich tak naprawdę wykonał. Wiele z nich to unikaty w jednym tylko egzemplarzu oddane zostały osobie, której były dedykowane. Jego maleńkie dzieła sztuki znajdują się w prestiżowych zbiorach osób prywatnych, kolekcjach instytucjonalnych m. in. w zbiorach Biblioteki Narodowej w Warszawie.

Grafiki Leszka Frey-Witkowskiego znane są w Europie i na świecie. Biorą udział w licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych organizowanych w różnych krajach.

     Biblioteka również została obdarowana grafikami wykonanymi przez pana Leszka Frey-Witkowskiego, za które serdecznie dziękujemy :-)

     Wszystkie prezentowane na wystawie ekslibrisy pochodzą ze zbiorów żagańskiego plastyka, edukatora sztuki i kolekcjonera Gustawa Lisa. Księgoznaki można oglądać do końca kwietnia w holu przed wejściem do Oddziału dla Dorosłych.  Zapraszamy :-)

     

1983

1986

1990

2004

2012

2016

Tańcząc z wrogiem Paula Glaser'a w DKK dla dorosłych

     Na marcowym spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki (22.03.2018r.) zagościła powieść, a właściwie dokument biograficzny poświęcony żydowskiej holenderskiej tancerce Rosie Glaser, której miłość do tańca i muzyki, a także wrodzona przedsiębiorczość i pewna zuchwałość  pomogły przetrwać Holokaust. Zachowane pamiętniki, zdjęcia i korespondencja  Rosie pozwoliły jej bratankowi, Paulowi Glaserowi odkryć tajemnice z przeszłości jego rodziny, tak skrzętnie skrywanej przez własnego ojca, a dotyczące nieznanych krewnych i żydowskich korzeni, jakie ich łączyły.  Chociaż z powodu rodzinnego konfliktu udało mu się z ciotką porozmawiać zaledwie dwa razy za jej życia, to krok po kroku od samego dzieciństwa przedstawia jej losy przed wojną, w czasie jej trwania i po wojnie, aby lepiej poznać i zrozumieć przyczyny jej postępowania.

     Losy Rosie były niezwykłe nie tylko przez to, że przeżyła wojenny koszmar, ale także przez to, jak udało jej się tego dokonać w tak bolesnych i zarazem tragicznych czasach. Czasami każda najdrobniejsza umiejętność decydowała o życiu lub śmierci i stawała się przepustką do upragnionej wolności. Jednakże jej zażyłość i swoboda obcowania z  Niemcami narażała Rosie na obmowę i krytykę ze strony rodaków i współwięźniarek. Wielu z nich wyparło się pokrewieństwa z nią, nawet jej rodzony brat Jan, zerwał niewiele wcześniej nawiązane kontakty. Z psychologicznego punktu widzenia możemy uznać, że nie było w tym nic dziwnego, bo sami nie wiemy, jak wyglądałoby nasze zachowanie. Ludzie przebywający w obozie koncentracyjnym nie zastanawiali się nad takimi kwestiami, jak etyka, czy moralność, liczył się natomiast każdy przeżyty dzień i zdobyta kromka chleba. Temat znaczenia dobra czy zła w sytuacji zagrożenia nie odnosi się tylko do zachowań obozowych jeńców, ale także do postępowania i odpowiedzialności poszczególnych narodów dotkniętych działaniami wojennymi. W zapiskach Rosie wiele miejsca poświęca zachowaniu i krytyce  swych rodaków Holendrów, którzy zdradzili nie tylko prawdę o jej pochodzeniu, ale także bez żadnych oporów przystali na współpracę z nazistami i na nowy porządek, jaki wprowadzili w ich kraju. Główna bohaterka powieści uznaje takie zachowanie władz, jako zdradę stanu, tym bardziej, że po zakończeniu wojny państwo holenderskie przywłaszczyło sobie całe mienie żydowskie jako własne, nakazując płacić im wraz z odsetkami nieuregulowany z wiadomych przyczyn podatek. Po tym fakcie kobieta postanawia na zawsze opuścić swoją ojczyznę i zamieszkuje tuż po wyzwoleniu w gościnnej Szwecji, która zapewniła jej godne warunki egzystencjalne i zdrowotne.  

     Paul  Glaser przybliżając czytelnikom historię życia  ciotki Rosie Glaser pozwala  zapoznać się z mało znanymi faktami historycznymi z okresy II wojny światowej, a dotyczącymi działań wojennych na terenie Holandii, które w naszej świadomości są odmienne od tych, które podają podręczniki historii.

     Książka pod każdym względem bardzo podobała się Klubowiczkom może się spodobać wszystkim czytelnikom zainteresowanym literaturą obozową, kwestią żydowską, jak również miłośnikom historii i dobrej prozy.

     Serdecznie polecamy ☺
     Elżbieta Buganik

                                                                                                                                            

          

Spotkanie autorskie z Eugeniuszem Kurzawą

     21 marca UNESCO w 1999 roku ustanowiło jako Światowy Dzień Poezji. Celem obchodów tego dnia jest promowanie czytania, pisania, publikowania i nauczania poezji oraz wspieranie ruchów poetyckich na świecie, w kraju i regionie. 
     Z tej okazji,  Biblioteka zaprosiła poetę Krzysztofa Kurzawę z Wilkanowa k. Zielonej Góry. 

     Wtorkowe spotkanie autorskie z Eugeniuszem Kurzawą okazało się ciekawą lekcją z zakresu zielonogórskiego życia literackiego. Pan Kurzawa, jako nie tylko poeta, ale i redaktor wielu książek i wydawnictw, dziennikarz, prasoznawca i prezes Związku Literatów Polskich Oddział Zielona Góra mówił nie tylko o sobie.  Prezentując redagowane przez siebie książki innych literatów przybliżył nam zasłużone na tym polu postaci m. in. Andrzeja Krzysztofa Waśkiewicza, Eugenii Pawłowskiej "Snobki", wspomniał Janusza Koniusza i parę innych osób. Poznaliśmy również postać wybitnego artysty, ilustratora wszystkich tomików poetyckich pana Kurzawy, Andrzeja Strumiłło. 

     Było kameralnie, ale naprawdę fajnie. Kto nie był ten stracił.

     Dziękujemy panu Eugeniuszowi Kurzawie, którego w naszych progach gościliśmy pierwszy raz, za spotkanie z nami, a wszystkim obecnym za przybycie :-)

(Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Światowy_Dzień_Poezji )

Eugeniusz Kurzawa - spotkanie autorskie

Komendant obozu i jego zastępca. Administracja i niemiecki personel Stalagu Luft 3. - Spotkanie z Markiem Łazarzem, Dyrektorem Muzeum Obozów Jenieckich w Żaganiu

     W historii naszego miasta wciąż odkrywane są nowe fakty. We wtorek, 27 lutego, mieliśmy okazję poznać interesujące szczegóły z życia obozu jenieckiego Stalag Luft 3. Tym razem z innej strony, niemieckiej. O komendancie obozu, jego zastępcy i niemieckim personelu oraz pracy cenzorek poczty opowiadał pan Marek Łazarz, Dyrektor Muzeum Obozów Jenieckich. 

     Prelekcja wzbogacona była prezentacją multimedialną z fotografiami poszczególnych osób, samych jak i z innymi, w tym również z jeńcami obozu. Zdjęcia podarowane zostały Muzeum Obozów Jenieckich  przez potomków przedstawianych osób oraz przez j żyjących pracowników administracji obozowej np. cenzorkę liczącą sobie 95 lat. Niektóre zostały wykonane jeszcze w obozie, inne tuż lub długo po wojnie przy okazji zjazdów okolicznościowych. 

     Spotkanie było niezwykle interesujące, tym bardziej, że opowiadał o tych ludziach wielki pasjonat i znawca tematu. Pan Łazarz wspomniał jednak, że osobą, która nawiązała kontakt z wnukiem komendanta obozu Stalag Luft 3 oraz pozyskała od niego różne materiały był pan Marian Ryszard Świątek, regionalista i działacz społeczny.

     W 17 lutego 1945 r. odbyły się zacięte walki o Żagań. Dla uczczenia rocznic tych walk, w lutym od kilku lat organizujemy spotkania dotyczące historii Żagania, szczególnie tej przedwojennej, wojennej i powojennej. W tym roku przypada 73. rocznica zwycięskich bojów o nasze miasto i okolice i z tej właśnie okazji odbyło się to spotkanie, lekcja historii poparta nowymi, nieznanymi do tej pory faktami.

     Dziękujemy panu Markowi Łazarzowi za współpracę i zaangażowanie, panu Janowi Mazurowi za utrwalenie spotkania na zdjęciach i filmach, a wszystkim przybyłym za to, że chęć poznawania wciąż nowych szczegółów z historii Żagania była silniejsza niż strach przed wciąż dokuczliwym mrozem :-)

     Na temat komendanta i innych osób z administracji obozowej i samym obozie, a właściwie obozach jenieckich w przedwojennym Żaganiu oraz Wielkiej Ucieczce  można przeczytać w „Zeszytach Żagańskich” dostępnych w Bibliotece oraz w innych publikacjach. Zapraszam do Czytelni Ogólnej :-)

Artykuły bezpośrednio związane z tematem spotkania:

1.   Marian Ryszard Świątek, Komendant obozu Stalag Luft III,  „Zeszyty Żagańskie” nr 4, s. 35

2.   Gertrud Koppenhöfer, Wspomnienia cenzorki poczty jenieckiej Stalagu Luft 3 (tłum. z ang. Marek Łazarz), „Zeszyty Żagańskie” nr 13, s. 58

3.   Marek Łazarz, Gustav Simoleit – wspomnienia zastępcy komendanta Stalagu Luft 3, „Zeszyty Żagańskie” nr 15, s. 53

(Autorem zdjęcia w lewym górnym rogu jest Jan Mazur)