Spotkanie z autorem książki Anioł śmierci - Andrzejem Jakubowskim

Zapraszamy na spotkanie z autorem thrillera psychologicznego Anioł śmierci, Andrzejem Jakubowskim w Czytelni Ogólnej 10.05.2022 r. (wtorek) o godz. 17.00.

Andrzej Jakubowski – urodzony w 1985 roku. Z wykształcenia jest psychologiem, pedagogiem i informatykiem. Pracuje jako policyjny detektyw i psycholog. Miłośnik literatury, sztuki i muzyki, zwłaszcza rockowej, pagan i nordic folk, górskich wędrówek i tatuaży. Pasjonat gotowania i nowoczesnych technologii. Interesuje się tworzeniem profilu psychologicznego seryjnych morderców, prakseologią i psychopatologią oraz filozofią Wschodu i medytacją.  

Biblioteczny Klub Rękodzieła DZIERGANKI - Tak sobie dziergamy!

Tak sobie dziergamy :-) dzisiaj, 26.04.2022 r.

Kreatywność i ekologia zawsze w cenie! Jedna z Pań z Klubu zaprezentowała dzisiaj piękne kwiaty i lampkę wykonane z nici z odzysku. Kwiaty powstały z nici wyprutych z nylonowych siatek, a lampka ze starego dużego kielicha i włóczki uzyskanej ze starego sweterka. Piękne :-) Panie z Klubu już wcześniej dziergały z nici nylonowych pozyskanych z worków: siatki, koszyczki. Dbamy o środowisko :-)

Promocja Leksykonu Artystów Śląska T. 3 Powiat żagański

Na Leksykon Artystów Śląska T. 3 Powiat żagański czekaliśmy długo, ale w końcu jest i w piątek, 01 kwietnia 2022 r. w Czytelni Ogólnej odbyła się promocja tego dzieła. Swoją obecnością zaszczycili nas autorzy: Rainer Sachs i Berthold Kandora.

Rainer Sachs pochodzi z Saksonii, jest historykiem sztuki i archeologiem. Studiował we Wrocławiu. Kiedy po roku 1989 otworzono we Wrocławiu Konsulat Generalny Niemiec, pracował jako attache kulturowy. Od niedawna cieszy się zasłużoną emeryturą. Pan Rainer Sachs zajmuje się głównie sztuką średniowiecza na Śląsku i jest autorem wielu publikacji związanych z tym tematem. W powiecie żagańskim, jako archeolog, pracował w latach 80. prowadząc badania wieży rycerskiej w Witkowie. Badania literatury i istniejących dokumentów historycznych niezbędnych do opracowania Leksykonu Artystów Śląska prowadzi od ponad 40 lat.

Foto: Jan Mazur

Z Rainerem Sachsem od roku 2017 współpracuje Berthold Kandora, absolwent historii i prawa międzynarodowego na Uniwersytecie Wrocławskim, obecnie doktorant w Centrum Will'ego Brandta Uniwersytetu Wrocławskiego. Pan Berthold, przybyłym na spotkanie artystom, był już bardzo dobrze znany. Z wieloma twórcami naszego powiatu spotkał się i rozmawiał osobiście. W swojej pracy korzystał również z materiałów archiwalnych Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Papuszy w Żaganiu oraz pozostających w zasobach Żagańskiego Pałacu Kultury. Bezcennym źródłem informacji o artystach współczesnych okazały się bogate zbiory Gustawa Lisa (1946 – 2021), żagańskiego plastyka, działacza kulturalnego, edukatora sztuki i kolekcjonera, któremu niestety nie było dane doczekać publikacji Leksykonu. Krótsze i dłuższe biogramy wielu osób znalazły swoje miejsce na jego kartach dzięki wielkiemu szacunkowi Gustawa Lisa do wszelkiej twórczości artystycznej i skrupulatnemu gromadzeniu przez niego dokumentów drukowanych: katalogów wystaw, broszur i wycinków prasowych.

Foto: Jan Mazur

Leksykon Artystów Śląska, przewidziany jest jako ogromne przedsięwzięcie, które docelowo ma objąć 72 powiaty całego Śląska w jego historycznych granicach. Każdy tom poświęcony jest jednemu powiatowi. Poszczególne publikacje ukazują się w dwóch wersjach językowych: polskiej i niemieckiej. Do tej pory wydano 8 tomów, w tym tom 3 obejmujący powiat żagański. Nie wszystkie tomy dotyczące poszczególnych powiatów doczekały się publikacji w obu językach.

Artyści przedstawieni w Leksykonie musieli spełnić dwa podstawowe kryteria: 1) mieszkać na stałe na terenie powiatu żagańskiego choćby przez krótki czas i 2) w swoim dorosłym życiu zawodowo lub amatorsko zajmować się twórczością rzemieślniczą lub artystyczną o charakterze plastycznym. Rainer Sachs za nadrzędną zasadę przyjął czysto dokumentacyjny charakter opisów biograficznych. LAŚ stanowi zbiór informacji faktograficznych o twórcach działających na terenie dawnego Śląska: jeśli istnieje namacalny dokument potwierdzający zamieszkiwanie na danym terenie oraz zajmowanie się przez określoną osobę sztuką – jest ona ujęta w Leksykonie. Wartość faktograficzną podnosi fakt, że skupia on informacje rozproszone w różnych źródłach, najczęściej niemieckojęzycznych (w przypadku postaci historycznych) oraz w często niedostępnych dla poszukiwaczy materiałach kolekcjonerskich, zbiorach archiwalnych instytucji kulturalnych lub prywatnych. Dla osób zainteresowanych tematem stanowi doskonałe kompendium wiedzy o artystach dawnych i współczesnych, jednocześnie promujące tych ostatnich wśród odbiorców niemieckojęzycznych. Obecny na spotkaniu regionalista i artysta z Gozdnicy Mirosław Marciniak dobitnie określił go jako fundament, na którym można nie tylko popularyzować autentyczną historię twórców naszego regionu, ale również dopisywać kolejne nazwiska jak również tworzyć na jego bazie projekty kulturalne. Pan Mirosław podkreślił, że dzięki powstaniu Leksykonu Gozdnica może nawet o 100 lat cofnąć datowanie początków garncarstwa na swoim terenie. Ciekawym zjawiskiem jest to, że egzemplarze wydane w wersji polskojęzycznej i niemieckojęzycznej niezupełnie są takie same. W niektórych przypadkach w wersji polskiej nie ma zdjęcia dzieła danego artysty, a w niemieckiej jest lub odwrotnie. Przy innych nazwiskach materiały graficzne zamieszczone w obu wydaniach nie powtarzają się.

Foto: Jan Mazur

Publikacja została sfinansowana w ramach programu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, realizowanego w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego pod kierunkiem prof. dr. hab. Przemysława Wiszewskiego.

Na spotkaniu promocyjnym, autorzy Leksykonu Artystów Śląska opowiedzieli o swojej pracy nad jego tworzeniem. Pan Sachs wyjaśnił kiedy i dlaczego podjął się tak żmudnego zajęcia, czym się kierował i do jakich dokumentów udało mu się dotrzeć. Odpowiedział też na zadawane przez obecnych pytania m. in. o to dlaczego nie ma w nim nazwiska artysty, któremu przypisuje się wiele dzieł w naszym regionie. Odpowiedź była zwięzła: Nie ma dokumentu potwierdzającego, że mieszkał i tworzył na naszym terenie – nie ma go w Leksykonie. Wypowiedź pana Sachsa nie tylko obfitowała w ciekawe fakty i spostrzeżenia, ale to też skromnie streszczony i przedstawiony ogrom pracy nad dziełem wydanym w dwóch językach, dziełem, które znacznie ułatwi innym dalsze badania bez potrzeby podejmowania się trudnego tłumaczenia ze starych źródeł niemieckich. Leksykon będzie pomocny w dociekaniach historycznych nie tylko dotyczących twórczości artystycznej na terenie Śląska, ale i wielu innych dziedzin.

Foto: Jan Mazur

Miejska Biblioteka Publiczna im. Papuszy w Żaganiu z przyjemnością współpracowała z Panem Bertholdem Kandorą nad powstaniem tak potrzebnego kompendium wiedzy o artystach z całego powiatu żagańskiego udostępniając swoje zbiory i inne informacje. Dzięki temu na łamach Leksykonu Artystów Śląska T. 3 Powiat żagański udokumentowana została też działalność kulturalna Biblioteki w zakresie wystawiennictwa i jej wkład pracy w promocję twórczości artystycznej w regionie.

Foto: Jan Mazur

Pięknie dziękujemy Autorom Leksykonu za jego powstanie, za współpracę i za umożliwienie promocji tego dzieła, a Czytelników zachęcamy do lektury zaznaczając jednocześnie, że Biblioteka udostępnia Leksykon wyłącznie na miejscu, w Czytelni.

Biblioteczny Klub Rękodzieła DZIERGANKI - Tak sobie dziergamy!

Tak sobie dziergamy, dzisiaj 20.04.2022 r.

Już wprawdzie po Świętach Wielkanocnych, ale my wciąż czujemy ich atmosferę. Panie z klubu Dzierganek dzisiaj zaprezentowały swoje dokończone już serwetki i wielką pisankę :-)

75 ciekawostek na 75 urodziny Biblioteki

29.12.1954 r. połączono Miejską Bibliotekę Publiczną i Powiatową Bibliotekę Publiczną tworząc jedną instytucję: Powiatową i Miejską Bibliotekę Publiczną.

Nowoutworzona Powiatowa i Miejska Biblioteka Publiczna pozostała w tym samym budynku. Ponieważ była Miejska Biblioteka nie posiadała własnego majątku,  a księgozbiór był bardzo nieliczny, włączono go do księgozbioru i inwentarza Biblioteki Powiatowej.

Kierownikiem Powiatowej i Miejskiej Biblioteki Publicznej aż do odejścia na emeryturę w roku 1968 była Maria Lankajtes.

Zdjęcie: Budynek przy ul. Świerczewskiego 7 (Jana Pawła II 7), była siedziba Biblioteki, Archiwum Biblioteki)

(Źródło: Protokół połączenia Biblioteki Powiatowej i Miejskiej i przekazania inwentarza Miejskiej do powiatowej z dnia 29.12.1954 r., Archiwum Biblioteki)

Wielkanoc 2022

Świąt Wielkanocnych zdrowych, pełnych pokoju, miłości i radości dzielenia się z bliskimi życzy Dyrekcja i Pracownicy Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Papuszy w Żaganiu :-)

Gdy moim oczom Michała Kaziowa w DKK dla dorosłych

 

Na marzec panie z DKK dla dorosłych do przeczytania otrzymały książkę Gdy moim oczom Michała Kaziowa. I to był dobry wybór. Nie wszystkie książki wzbudzają tyle emocji. Panie były zachwycone książką, prostym, szczerym przekazem. Ale nie tylko o samą książkę tutaj chodzi. Było o czym i o kim rozmawiać. O nieszczęściu młodego człowieka, Michała Kaziowa i o szczęściu w tym nieszczęściu jakie go spotkało. O sile woli, o sile jaką daje wsparcie rodziny, ogromnej życzliwości i pomocy zupełnie obcych ludzi. O potędze pomagania. Rozmawiałyśmy o samym autorze i jednocześnie bohaterze książki, który dzięki wielkiej sile woli i samozaparciu oraz pomocy otoczenia potrafił pokonać wszystkie swoje narzucone przez los ograniczenia.

Michał Kaziów (13.09.1925 – 06.08.2001) bez rąk i niewidomy słuchał i zapamiętywał, jako pierwszy na świecie nauczył się czytać alfabet Braille’a ustami, a właściwie tylko górną wargą, ukończył liceum ogólnokształcące w Poznaniu, studiował polonistykę na Uniwersytecie Adama Mickiewicza, napisał i obronił pracę doktorską O dziele radiowym, którą w roku 1973 wydało drukiem Ossolineum. Był recenzentem, pisarzem, publicystą i dziennikarzem radiowym. Redagował nawet czasopisma dla niewidzących, a w czasopiśmie „Niewidomy Masażysta” był redaktorem naczelnym. Udzielał się w wielu innych periodykach. Zachwycony radiem, był pierwszą osobą w kraju, która uznała słuchowisko radiowe za odrębny gatunek literacki i stworzył jego definicję. Niesamowita postać, człowiek okaleczony przez wybuch, ale z ogromnym zapałem do nauki i działania zauważony przez ludzi o wielkich sercach, od rodziców po wszystkich innych, którzy uznali, że warto mu pomagać. A przecież to było pół i ponad pół wieku temu. O dzisiejszej technologii nikt nawet nie myślał, a jednak… można było np. czytać i nagrywać teksty, które musiał opanować przez słuchanie. Michał Kaziów za swoją działalność otrzymał kilkanaście nagród.

Rozmawiałyśmy też o niezwykłej aktorce Halinie Lubicz, o jej działaniach na rzecz niewidomych w Polskim Związku Niewidomych oraz nieocenionej pomocy i opiece jaką otoczyła Michała Kaziowa. Uczestniczka naszych spotkań, pani Janina M. opowiedziała nam, że miała okazję być na spotkaniu z Michałem Kaziowem w Zielonej Górze. Korzystając z darmowych wejściówek przyznawanych uczniom szkoły w której się uczyła, chodziła do Teatru Lubuskiego i poznała też Halinę Lubicz i innych aktorów, przytaczała ich nazwiska, a nawet nazwisko ówczesnego dyrektora Teatru oraz późniejszego redaktora czasopisma „Nadodrze”, Janusza Koniusza. Pani Janina pamiętała też, że Michał Kaziów gościł również w Żaganiu, ale na to spotkanie już nie mogła przyjść. Miło było posłuchać tych wspomnień.

Przytoczyłyśmy też bardzo emocjonalny fragment książki, w którym młody Michał, jeszcze w szpitalu z rozdartym sercem i przerażony wizją swojej przyszłości, usłyszał jak jakiś zrozpaczony po utracie syna ojciec mówi do kogoś, że chciałby żeby jego syn żył, choćby był taki jak on (Michał), bo i takiego nauczyłby radości życia.

Było o czym myśleć i było o czym rozmawiać. Jak najbardziej polecamy książkę Michała Kaziowa Gdy moim oczom.

Michał Kaziów na spotkaniu autorskim w Bibliotece w Żaganiu, 03.05.1986 r.

     

                                                                                                            

                                                             

Biblioteczny Klub Rękodzieła DZIERGANKI - Tak sobie dziergamy!

Tak sobie dziergamy :-) dzisiaj 12.04.2022 r.

U nas panuje już piękny świąteczny nastrój. Słoneczko za oknem, miła atmosfera, jak zawsze ;-), na stole już same wielkanocne ozdoby :-), a nas jest aż jedenaście :-)

A oto i one:

 

75 ciekawostek na 75 urodziny Biblioteki

 Ciekawostka 8

W roku 1951 powołano do istnienia Miejską Bibliotekę Publiczną.

Nowa książnica korzystała z pomieszczeń Powiatowej Biblioteki Publicznej, posiłkowała się również księgozbiorem, bowiem jej własny był jeszcze bardzo ubogi. Obie instytucje mieściły się w pałacyku przy ul. Świerczewskiego.

W roku 1952 przy Miejskiej Bibliotece Publicznej otwarto Czytelnię dla Dorosłych, co znacznie usprawniło docieranie do szerszego grona czytelników. Czynna była 6 dni w tygodniu.

(Źródło: Magdalena Śliwak, Miejska Biblioteka Publiczna im. Papuszy w Żaganiu w latach 1947-2017 w: "Zeszyty Żagańskie" nr 16, s. 100-124)

Spotkanie autorskie z Zofią Mąkosą

Zapraszamy na spotkanie autorskie z lubuską pisarką Zofią Mąkosą :-)

Data: 26.04.2022 r. godz. 17.00 

Miejsce: Czytelnia Ogólna Biblioteki (ul. Szprotawska 4)

Moderator: Anna Michalczuk - Wicestarosta Powiatu Żagańskiego

O pisarce:

Zofia Mąkosa, pisarka lubuska. Emerytowana nauczycielka historii i wiedzy o społeczeństwie. Szczęśliwa żona, matka i babcia. Urodzona w 1957 r. w Kargowej, najmłodsze lata spędziła w Chwalimiu. Zawsze lubiła czytać i pisać. Publikowała artykuły w prasie lokalnej. Zadebiutowała cyklem Wendyjska winnica: T. 1 Cierpkie grona (2017), T. 2 Winne miasto (2019), T. 3 Dolina nadziei (2020). Powieść Cierpkie grona była nominowana do Nagrody Literackiej im. Andrzeja K. Waśkiewicza. Pisarka jest laureatką prestiżowej lubuskiej nagrody literackiej Lubuski Wawrzyn Literacki za dwie pierwsze powieści z cyklu Wendyjska winnica: Cierpkie grona i Winne miasto. Historia jest dla niej źródłem wiedzy zarówno o przeszłości jak i teraźniejszości.

Biblioteczny Klub Rękodzieła - Tak sobie dziergamy :-)

Tak sobie dziergamy :-) wtorek 29.03.2022 r. i dzisiaj 05.04.2022 r.

Święta Wielkiej Nocy coraz bliżej, przybywa więc nam pięknych ozdób: pisanek, kurczaków, zajączków, serwetek, koszyczków, kwiatów i innych. 

A oto i postępy w pracach i nowe wyroby, które powstały podczas dwóch ostatnich spotkań Bibliotecznego Klubu Rękodzieła DZIERGANKI :-)