piątek, 23 listopada 2018

Dzień Pluszowego Misia


Kto z nas nie przytulał milutkiego pluszowego misia, który utulał nas do snu. Otóż misie mają swoje święto, a stało się to za sprawą prezydenta USA Teodora Roosvelta, który w 1902 roku wybrał się na polowanie. W czasie wyprawy postrzelono małego niedźwiadka, prezydent kazał go uwolnić. Cała historia zilustrowana została w komiksie. 

Rozpoczęła się masowa produkcja pluszowych misiów. W dniu 25 listopada obchodzone jest ich święto, wszystkie dzieci na całym świecie przynoszą swoje misie do przedszkoli, szkół i uczestniczą w zabawach.

Z tej okazji dzieci ze świetlicy przy Parafii Wniebowzięcia NMP w Żaganiu, uczestniczyły w zabawach z pluszowym misiem. Wysłuchały bajek o kultowych misiach: Kubusiu Puchatku, Misiu Uszatku. Każde z dzieci wykorzystując balony, papier i kolorowe flamastry stworzyło kolorowe misie.  




(Zdjęcie misia pochodzi ze strony: https://pixabay.com/pl)

piątek, 16 listopada 2018

By nic nie uronić z tamtych lat - spotkanie z Piotrem Gubernatorem

Żywe lekcje historii pod hasłem By nic nie uronić z tamtych lat odbywają się u nas zwykle we wrześniu. Tym razem pan Piotr Gubernator z uczniami III klasy Gimnazjum ze Szkoły Podstawowej nr 5 spotkał się tuż po obchodach 100-lecia niepodległości Polski, 14 listopada.

Uczestnik II wojny światowej, 94-letni działacz na rzecz krzewienia postaw patriotycznych wśród młodzieży, członek Zarządu Żagańskiego Oddziału Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych za swoją aktywność społeczną, za bycie wszędzie tam, gdzie upamiętnia się heroizm i braterstwo tych, którzy oddali życie za wolność naszego kraju, za uświadamianie młodym ludziom jak straszna jest wojna i jak ważne jest dla nas to, że możemy bezpiecznie żyć, uczyć się i pracować w wolnym kraju, w czasie pokoju - został uhonorowany w tym roku zaszczytnym tytułem Żaganianina Roku 2017. To bardzo zasłużony tytuł.



Pan Piotr jest do spotkań z młodzieżą zawsze gotowy i chętny. O wojnie, o losach wojennych swoich i swojej rodziny opowiada tak, że nikt nie sięga nawet po telefon. Wszyscy słuchają, oglądają zdjęcia i inne dokumenty. Zadają pytania. Pan Piotr odpowiada. Te spotkania pan Piotr traktuje jak swoją misję, ku przestrodze przed wojną. Bo wojna to nie zabawa. To nie przygoda. Do wojny nie wolno dopuścić. Bo wolność to dobro i przywilej.

O panu Piotrze i o poprzednich spotkaniach z młodzieżą pisaliśmy TUTAJ i TUTAJ i TUTAJ i TUTAJ

O spotkaniu można też przeczytać w relacji dziennikarki Małgorzaty Trzcionkowskiej na stronie Urzędu Miasta Żagań TUTAJ

Wernisaż wystawy obrazów Stefanii Bryłki UKWIECONE


Czasem jest tak, że przez całe życie ocieramy się gdzieś, w różnych miejscach o sztukę w różnych jej wymiarach: spotykamy się z rzeźbą, rysunkiem, malarstwem, poezją, muzyką, rękodziełem. Chyba wszystkie dzieci z mniejszym lub większym upodobaniem najczęściej rysują, malują, lepią, wyklejają. Z czasem, w miarę dorastania, wszystkie te zajęcia odstawiane są na bok, ale po iluś tam latach i tak spotykamy się z nimi, bo malują, lepią, śpiewają itd. dla nas nasze dzieci, a w końcu wnuki. 




Wokół nas jest też dużo sztuki profesjonalnej, wysokich lotów, tylko niekoniecznie zwracamy na nią uwagę. Obraz czy rzeźba w kościele po prostu jest. Plakat to plakat. Ktoś sobie coś dłubie, ktoś tańczy, inny śpiewa. Jedno podoba nam się bardziej, coś innego mniej lub wcale. Ale żeby zaraz sztuka? No właśnie. Chyba niewielu z nas widzi w tych różnych zajęciach i ich efektach czy powstałych produktach sztukę. Często zauważamy je dopiero wtedy, gdy ktoś bliski najczęściej dziecko albo wnuk czy wnuczka wykazują jakieś uzdolnienia artystyczne: ktoś doceni jego rysunek, muzyczny słuch, piękny śpiew, poczucie rytmu, są jakieś osiągnięcia. Wtedy dopiero widzimy, że wykazywać zdolności to jedno, ale rozwijać je to drugie. Wszystko wymaga nakładu pracy, ogromu czasu i wysiłku, samozaparcia i poświęcenia, również otoczenia najbliższych. No i tutaj najczęściej zaczyna się zwracanie uwagi na to, że to jest sztuka. Nie wszyscy mogą swoje umiejętności rozwijać, nie wszyscy mogą być profesjonalistami, nie wszyscy też chcą. Wielu z nas odkrywa swój talent bardzo późno i często przez przypadek.




Pani Stefania Bryłka jest ewidentnym przykładem takiego przypadku. Do uczestniczenia w zajęciach Uniwersytetu Trzeciego Wieku zmotywowały panią Stefanię dzieci. Najpierw postanowiła nauczyć się obsługi komputera. Nauczyła się, ale przypomniała sobie, że w dzieciństwie bardzo lubiła rysować i zapisała się do Grupy Artystycznej. Tam pod nadzorem żagańskiej artystki plastyczki Grażyny Kulej-Zwiernik zaczęła swoją przygodę z malarstwem, która trwa już prawie 5 lat. Wspierana i motywowana przez najbliższych początkowo malowała na papierze, potem dojrzała do płótna. Z czasem, w prezencie otrzymała od dzieci sztalugę stołową i dużą, a nawet stół malarski. Czyli media czysto profesjonalne.




Ale i efekty ciągłej pracy nad warsztatem są widoczne. Pani Stefania pół roku prawie spędza na wsi  i tam też uczestniczy w zajęciach plastycznych prowadzonych w Gminnym Ośrodku Kultury w Przytocznej, gdzie pracuje pod kierunkiem pani Ewy Barskiej. Bierze też udział w organizowanych plenerach malarskich i wystawach. W Żaganiu również od początku wystawia swoje prace razem z innymi członkami Grupy Artystycznej. Obecna wystawa indywidualna nie jest też pierwszą, a drugą. Pierwsza była zorganizowana również przez Bibliotekę, o czym piszemy  TUTAJ


Pani Stefania pracuje dużo i z pasją, w malowanie wkłada wiele serca i tworzy z radością. Wydaje się, że jest świadoma tego, co potrafi i nie chowa obrazów tylko śmiało prezentuje je na Facebooku. Cieszy się nimi, tym co tworzy i dzieli tą radością z innymi.
Mówi: No chwalę się,  one przecież takie ładne. 


No i właśnie te nie tylko ładne, ale piękne, ukwiecone obrazy mamy okazję z przyjemnością prezentować. A jest na co popatrzeć i za co podziwiać, i jest czego pani Stefanii gratulować. 



Podczas wernisażu zabrakło nam krzeseł (jak my to lubimy 😊 ) pozbierałyśmy je ze wszystkich pomieszczeń łącznie z taboretami, żeby wszyscy goście mogli w miarę wygodnie usiąść. Cieszyło to nas i cieszyła się pani Stefania. Było oczywiście mnóstwo kwiatów, gratulacji, życzeń dalszego rozwoju i oczywiście poczęstunek. Całość pięknie udekorował nam żagański amatorski zespół artystyczny Pod Różą, w którym kiedyś śpiewała również pani Stefania. Zespół wystąpił w bardzo okrojonym składzie i bez pana Włodzimierza Czernisza, ale stanął na wysokości zadania i zaśpiewał, z bisem nawet, za co pięknie dziękujemy. Na akordeonie akompaniował Anatoliy Kogut.



Dziękujemy wszystkim uczestnikom za tak liczne przybycie i spędzenie z nami tego przemiłego wieczoru ze sztuką, a panu Jankowi Mazurowi za piękne zdjęcia. Pani Stefani natomiast życzymy dalszej radości z malowania oraz ciągłego rozwoju i dużo zdrowia i zapału by powstało jeszcze wiele nowych obrazów. 

A tak o spotkaniu na stronie Urzędu Miasta Żagań pisze pani Małgorzata Trzcionkowska: TUTAJ
za co również dziękujemy :-)

czwartek, 15 listopada 2018

MIRABELKA – kiełkująca historia w 100licy


   Z okazji 100-LECIA ODZYSKANIA NIEPODLEGŁOŚCI zorganizowaliśmy warsztaty z uczniami klasy III A (SP Nr 2). Motywem przewodnim była książka MIRABELKA Cezarego Harasimowicza. 
  Uczniowie poznali burzliwą historię Polski, począwszy od zaborów do niepodległego Państwa. Po wysłuchaniu fragmentów książki o śliweczce Mirabelce rosnącej przy ul. Nalewek w Warszawie i obserwującej życie mieszkańców, nasi goście wykreowali bohaterów książki. Z szarego papieru i kolorowej bibuły stworzyli drzewo Mirabelkę i jej Mamę. Ze spotkania dzieci wyszły bogatsze o wiedzę na temat wolności, miłości, tolerancji i szacunku.
   Patronat nad warsztatami objęło  Lustro Biblioteki razem z Wydawnictwem Zielona Sowa.