27 września w MBP w Żaganiu odbyło się kolejne spotkanie DKK. Omawiano książkę brytyjskiego pisarza, urodzonego w Japonii laureata Nagrody Nobla z 2017 roku Kazuo Ishiguro Nie opuszczaj mnie.
Akcja powieści rozpoczyna się pod koniec lat 90-tych, w elitarnej angielskiej szkole z internatem Hailsham, gdzie życie z pozoru toczy się normalnym trybem: nawiązują się przyjaźnie, pierwsze miłości, konflikty między uczniami i nauczycielami. Nastolatkowie snują swoje plany, próbują urzeczywistniać ukryte marzenia i pragnienia. Wśród nich uczy się trójka bohaterów: Kathy, Tommy i Ruth. Między Kathy i Tommym rodzi się uczucie, jednak ta miłość nie może być spełniona, ponieważ stopniowo, w wyniku przypadkowych zdarzeń, wychodzi na jaw ponura, a zarazem przerażająca prawda, że wszyscy wychowankowie tej szkoły są klonami – przyszłymi dawcami organów, aż do momentu śmierci w wyniku kolejnych donacji. Wśród wychowanków tej szkoły zachowała się legenda mówiąca o tym, że gdy dwoje dawców połączy wielkie uczucie i potrafią to udowodnić, to od swoich zwierzchników uzyskają odroczenie i będą wieść normalne życie przez określony czas. Jednak okazuje się to nieprawdą, dyrektor szkoły w rozmowie z Kathy przyznaje, iż nigdy nie było takiej możliwości. Przyznaje także, że wszyscy nauczyciele uczestniczyli w projekcie mającym na celu pokazanie społeczeństwu ludzkiego oblicza klonów oraz udowodnienie, że klony również posiadają uczucia i mają ludzką duszę. Po skończeniu nauki i opuszczeniu murów szkolnych Kathy i jej przyjaciele prowadzą dorosłe życie, co w ich przypadku oznacza zostanie opiekunem dawców, a potem samym dawcą dążącym do spełnienia swojego przeznaczenia.
„Nie opuszczaj mnie to czysta fantazja.
Ale mam takie wrażenie, że nie jest ona większa niż te fantazje, w które
chciałbym wierzyć” – tak o swej książce wypowiedział się Kazuo Ishiguro,
zdobywca literackiej Nagrody Nobla. Wypowiedź autora zmusza nas wszystkich do
przemyśleń i zastanowienia się nad naszą egzystencją, bo to co w tej chwili wydaje
się fantazją, za chwilę może być
rzeczywistością. Książka porusza bardzo trudny temat klonowania ludzi po to, by stanowili
przyszłych dawców organów. W tym momencie zasadne jest pytanie o moralność,
etykę i człowieczeństwo. Czy w dzisiejszym świecie można klonować ludzi lub
inne organizmy, które będą jedynie dawcami? Na te i inne pytania możemy sobie odpowiedzieć tylko my
sami, zgodnie z naszym sumieniem.
Dyskusja
podczas spotkania między uczestnikami była ożywiona i bardzo burzliwa. Uznano,
że książka jest przerażająca i może być przestrogą przed daleko idącymi
eksperymentami medycznymi we współczesnym świecie.
Elżbieta Buganik
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz