W roku 1962 Wydawnictwo Obrony Narodowej ogłosiło konkurs na powieść dla młodzieży związaną tematycznie z tradycjami Ludowego Wojska Polskiego. W ogłoszonych wynikach pierwszego miejsca nie przyznano, tylko drugie i trzecie. Książka Czterej pancerni i pies Janusza Przymanowskiego znalazła się wśród pięciu prac, którym przyznano wyróżnienie.
Pierwsze wydanie książki ukazało się w
czerwcu 1964 r. w nakładzie 10 tys. egzemplarzy. Propagowana była również na
łamach „Gazety Robotniczej” jako powieść w odcinkach i dzięki temu pod względem
zarówno nakładu jak i liczby kolejnych wznowień pokonała pozostałe, wyżej
ocenione w konkursie prace. Powieść szybko pozyskała sympatię młodzieży,
choć entuzjazmu młodych czytelników nie podzielała krytyka zarzucając autorowi
potraktowanie wojny jako przygody.
Wielkonakładowe wydania powieści nie sprawiły, że stała się hitem wydawniczym. Do nagłego zainteresowania nią przyczyniła się jej adaptacja filmowa i emisja serialu. Książka pierwotnie zamykała się w jednym tomie, ale film sprawił, że pod naciskiem opinii publicznej Janusz Przymanowski wraz z żoną napisali scenariusze do dalszych odcinków przygód bohaterskich czołgistów i psa Szarika, a na podstawie tych scenariuszy powstał później II i III tom powieści. Książka została przetłumaczona na wiele języków, a autor w 1967 r. otrzymał za nią „Orle Pióro”.
Wielkonakładowe wydania powieści nie sprawiły, że stała się hitem wydawniczym. Do nagłego zainteresowania nią przyczyniła się jej adaptacja filmowa i emisja serialu. Książka pierwotnie zamykała się w jednym tomie, ale film sprawił, że pod naciskiem opinii publicznej Janusz Przymanowski wraz z żoną napisali scenariusze do dalszych odcinków przygód bohaterskich czołgistów i psa Szarika, a na podstawie tych scenariuszy powstał później II i III tom powieści. Książka została przetłumaczona na wiele języków, a autor w 1967 r. otrzymał za nią „Orle Pióro”.
Wiosną 1965 r. ekipa filmowa przybyła do
Żagania, by w naszym mieście zrealizować większość zdjęć plenerowych do I serii
Czterech pancernych i psa.
Poszczególne sceny nagrywano m. in. w ruinach starej papierni, na drodze
czołgowej, ulicy Długiej, Nadbobrze, Kościuszki, w dawnych Zakładach Tkanin
Dekoracyjnych „Dekora, na poligonie wojskowym. W charakterze statystów wystąpiło wielu
mieszkańców miasta. Istotnym elementem wystawy jest zestawienie kadrów filmu z wykonanymi współcześnie zdjęciami tych miejsc w Żaganiu, w których były nagrywane poszczególne sceny.
Historię kręcenia filmu opisał
w swojej książce Czterej pancerni
i pies. Przewodnik po serialu i okolicach Marek Łazarz –
mieszkaniec Żagania i dyrektor Muzeum Obozów Jenieckich.
Do połowy sierpnia w Oddziale dla Dorosłych MBP można obejrzeć wystawę książek, zdjęć, widokówek i innych gadżetów udostępnionych przez działające w Żaganiu Stowarzyszenie KLUB PANCERNYCH. Skupieni wokół KLUBU fani serialu, przy współpracy z Urzędem Miasta, opracowali trasę Szlak Czterech Pancernych czyli 17 miejsc, w których kręcono film.
Fragment wystawy:
Miejsca, w których kręcono film
Zestawienie kadru filmu ze zdjęciem współczesnym tego samego miejsca
Zestawienie kadru filmu ze zdjęciem współczesnym tego samego miejsca
Zestawienie kadru filmu ze zdjęciem współczesnym tego samego miejsca
(Źródła: Łazarz Marek, Czterej pancerni i pies. Przewodnik po serialu i okolicy ; fotografie, foldery i inne udostępnione przez Stowarzyszenie KLUB PANCERNYCH i pana Marka Łazarza)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz